زمینه و هدف: یکی از روش های رایج ارزیابی سرطان پستان، حذف گره های لنفاوی اگزیلاری است که عوارضی چون ادم، محدودیت حرکات دست و تجمع لنف را دربر دارد. از انجا که در صورت اثبات عدم درگیری گره های لنفاوی اگزیلا می توان از این روش صرف نظر کرد؛ این مطالعه به منظور تعیین ارزش تشخیصی بیوپسی گره لنفاوی پیشاهنگ در مبتلایان به سرطان پستان انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 30 بیمار مبتلا به سرطان پستان کوچک تر از 5 سآنتی متر و عدم وجود لنفادنوپاتی اگزیلاری بستری در بیمارستان قائم (عج) مشهد در سال های 89-1388 انجام شد. در ابتدا لنفوسینتی گرافی برای همه بیماران انجام شد. سپس قبل از عمل ماده نشانگر ابی برای یافتن گره لنفاوی پیشاهنگ تزریق شد و با استفاده از پروب شمارشگر گاما و مشاهده گره های ابی رنگ شده، گره لنفاوی پیشاهنگ تعیین شده و جدا گردید. دیسکسیون اگزیلاری برای برداشتن گره های لنفاوی سطح 1 و 2 انجام شد. سپس حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی گره لنفی پیشاهنگ و دیسکسیون اگزیلا ارزیابی گردید.یافته ها: از بین 30 بیمار مورد مطالعه فقط در 2 بیمار (6.66 درصد) ارزش اخباری منفی کاذب گزارش شد. میزان حساسیت در این مطالعه 84.6 درصد تعیین شد.نتیجه گیری: با در نظر گرفتن میزان موفقیت بالای یافتن گره لنفاوی پیشاهنگ و موارد منفی کاذب اندک، بیوپسی گره لنفاوی پیشاهنگ در موارد سرطان پستان بدون درگیری اگزیلاری توصیه می شود.

زمینه و هدف: بیوپسی سوزنی یک روش کم تهاجمی است و اثرات جانبی کمتری در مقایسه با روش های جراحی دارد و اطلاعات صحیحی در مورد ماهیت تومور می دهد. هدف از این تحقیق، بررسی کارآمدی بیوپسی سوزنی در تشخیص بیماران با لنفادنوپاتی است. مواد و روش ­ها: از سال 1393 تا 1397 تعداد 153 بیمار با لنفادنوپاتی، تحت بیوپسی سوزنی قرار گرفتند. تکنیک ایمونوهیستوشیمی-رنگ آمیزی با مارکر های متناسب روی نمونه ها اجرا شد. بیوپسی اکسیژنال، اطلاعات بالینی و اطلاعات رادیولوژی بررسی شد. جهت تجزیه و تحلیل از آزمون کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی به وسیله نرم افزار 21-SPSS استفاده شد (0/05>p). صحت بیوپسی سوزنی به وسیله ارزیابی تشخیصی با فاصله اطمینان 95% به دست آمد. یافته ها: لنفوم سلول B بزرگ و منتشر، فراوانی بیشتری داشت (41%). تشخیص هیستوپاتولوژیک حاصل از بیوپسی سوزنی، در 83/23% از بیماران صحیح بوده است. 11/11% با استفاده از بیوپسی اکسیژنال و 88/88% با یافته های بالینی و رادیولوژی تائید شدند. بین میانگین سنی و محل بروز لنفادنوپاتی (0/02=P) و میان میانگین سنی و تشخیص پاتولوژی (0/001>P)، ارتباط معنی داری وجود داشت. صحت، حساسیت و ارزش اخباری مثبت بیوپسی سوزنی به ترتیب؛ 90%، 100% و 90% بود. نتیجه گیری: تشخیص بیوپسی سوزنی در اکثر موارد صحیح بود و کارآمدی آن مشاهده شد. نتایج حاصل حاضر بیوپسی سوزنی را به عنوان یک روش مناسب و بدون اثرات جانبی، جهت بررسی علت لنفادنوپاتی توصیه می کند.

زمینه و هدف: بیوپسی گره لنفاوی نگهبان، راهی مفید برای بررسی کردن وضعیت گرهی زیربغلی و تصمیم در به کارگیری دیسکسیون زیر بغل در بیماران مبتلا به سرطان پستان است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی دقت گره لنفاوی نگهبان در تشخیص صحیح وضعیت غدد لنفاوی زیر بغل انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه آینده نگر، در 33 بیمار مبتلا به سرطان پستان که در بیمارستانهای مهر و آیت اله طالقانی شهر تهران تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، ابتدا گره لنفاوی نگهبان در آنها خارج شد و سپس تحت دیسکسیون زیر بغل قرار گرفتند. برای یافتن گره لنفاوی نگهبان از اسکن رادیوایزوتوپ و تزریق رنگ آبی در حین عمل استفاده شد؛ سپس نتیجه درگیری هر دو غده توسط متاستاز توسط متخصص آسیب شناسی مشخص گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون Chi-Square در سطح معنی داری P£0.05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سنی 52.03±8.4 سال بود. در تمام بیماران به کمک اسکن رایدوایزوتوپ و تزریق رنگ آبی گره لنفاوی نگهبان یافت شد. در یافتن متاستاز در غدد لنفاوی زیربغلی، میزان دقت گره لنفاوی نگهبان 90.91% (محدوده اطمینان 95% از 77.88% تا 96.60%)، حساسیت 92% (محدوده اطمینان 95% از %75.03 تا 97.78%) و ویژگی 87.50% (محدوده اطمینان 95% از 52.91% تا 97.76%) بود. نتیجه گیری: میزان موفقیت برای پیدا کردن گره لنفاوی نگهبان بالا است و می توان از بیوپسی گره لنفاوی برای مرحله بندی سرطان پستان در مراکز و بیمارستانهایی که امکانات این روش را دارند، استفاده نمود.

بیوپسی غده لنفاوی نگهبان (Sentinel Lymph Node) وضعیت غدد لنفاوی آگزیلا را در مراحل اولیه کانسر پستان به درستی تعیین کرده و نسبت به دیسکسیون غدد لنفاوی آگزیلا با عوارض کمتری همراه است. این تکنیک در حال حاضر برای بسیاری از جراحان روش ایده آل مرحله بندی آگزیلا می باشد و به کارگیری گسترده آن سبب مشخص شدن جزئیات تکنیکی و رفع ابهامات و اختلاف نظرهای قبلی شده است. بسیاری از شرایط بیمار که قبلا محدودیت و ممنوعیت بیوپسی غده لنفاوی نگهبان تصور می شد؛ در حال حاضر مانعی برای این اقدام نمی باشد و اندیکاسیون های آن رو به گسترش اند. روش تزریق، نقش سنتی گرافی، اهمیت میکرومتاستاز غده لنفاوی نگهبان؛ ارزیابی حین عمل آن و فایده دیسکسیون آگزیلا در حضور درگیری نود نگهبان و ... روشن تر شده اند.از آنجا که در طول 5 سال اخیر قریب به 1000 مقاله انگلیسی زبان در متون پزشکی درباره غده لنفاوی نگهبان در کانسر پستان به چاپ رسیده است و از آنجا که بسیاری از پروتکل های معتبر جهانی در این مورد به مرحله نتیجه گیری نزدیک شده اند، در این مقاله سعی شده تا با مروری بر مطالعات فوق جمع بندی از پیشرفت های اخیر داشته باشیم.

مقدمه: سرطان پستان، شایع ترین سرطان در زنان بوده و درمان آن شامل حذف پستان و غدد لنفاوی اگزیلاری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نتایج حاصل از بیوپسی غده لنفاوی نگهبان در بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شد.روش کار: این مطالعه گذشته نگر طی سال های 88-1386 بر روی 110 بیمار مبتلا به سرطان پستان مرحله اول و دوم در بیمارستان امید وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. افراد تحت بررسی غدد لنفاوی نگهبان قرار گرفتند. غدد لنفاوی نگهبان، با استفاده همزمان از روش تزریق ماده ایزوتوپ (سنتی گرافی) و تزریق ایزوسولفان آبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. از شمارشگر مواد رادیوایزوتوپ به منظور شناسایی غده لنفاوی نگهبان استفاده شد. پس از شناسایی غده لنفاوی نگهبان، برداشتن غدد لنفاوی مذکور انجام شد و جهت ارزیابی برای فروزن سکشن و پاتولوژی دائمی ارسال شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون کی دو و دقیق فیشر انجام شد.یافته ها: در مجموع در 20 بیمار، نتیجه فروزن سکشن حین عمل مثبت شد و در نتیجه تحت دایسکشن آگزیلاری قرار گرفتند. از مجموع 90 بیمار، 30 بیمار (%33.33)، اول جهت طی شدن مرحله یادگیری جراح، تحت انجام بررسی غده لنفاوی نگهبان و سپس دایسکشن آگزیلاری در همان عمل جراحی قرار گرفتند. در 70 بیماری که نتیجه بیوپسی غده لنفاوی نگهبان منفی بود، از دایسکشن آگزیلاری اجتناب شد. در 3 بیمار از 70 مورد فوق، نتیجه پاتولوژی دائمی، نشان دهنده گرفتاری متاستاتیک غده لنفاوی نگهبان بود و تمام این 3 مورد در 30 مورد اولیه ای بودند که تحت دایسکشن آگزیلاری نیز قرار گرفته بودند. پس از طی شدن مرحله learning curve نتیجه منفی کاذب بیوپسی غده لنفاوی نگهبان مشاهده نشد.نتیجه گیری: انجام بیوپسی غده لنفاوی نگهبان در بیماران مبتلا به سرطان پستان مرحله اول و دوم، می تواند با دقت بالایی، وضعیت گره های لنفاوی آگزیلاری را از نظر درگیری متاستاتیک مشخص کند.

مقدمه: تومور تروفوبلاستیک اپی تلوئید، از دسته تومورهای با منشأ تروفوبلاست جفتی است که با توجه به نادر بودن، گزارش شیوع آن سخت است و از نظر درگیری سگمان تحتانی رحم و سرویکس نسبت به دیگر توده های تروفوبلاستیک، منحصر به فرد است. رفتار بالینی مشابه، با تومور جایگاه جفت از نظر رشد آهسته، مقدار اندک HCG و مقاومت به شیمی درمانی دارد، لذا درمان جراحی کامل همیشه اولین رویکرد انتخابی است. در این مقاله یک مورد نادر تومور تروفوبلاستیک اپی تلوئید با متاستاز به گره های لنفاوی گزارش شد. معرفی بیمار: خانمی 49 ساله با سابقه سه حاملگی، با شکایت منوراژی در 4 ماه اخیر و تشدید آن، تحت کورتاژ اورژانسی قرار گرفت که جواب پاتولوژی آن محصولات حاملگی گزارش شد، ولی با توجه به عدم بهبودی خونریزی و ثابت ماندن سطحHCG در حد 40 میلی یونیت در میلی لیتر، کاندید هیسترکتومی شد که جواب پاتولوژی تومور تروفوبلاستیک اپی تلوئید گزارش شد. نتیجه گیری: خونریزی واژینال غیرطبیعی می تواند علامتی از حاملگی طبیعی یا غیرطبیعی باشد و باید آزمایشHCG درخواست و بررسی شود. اغلب با تشخیص نادرست یا تأخیر در تشخیص همراه است که منجر به سوء مدیریت بیماری و کاهش در بقای آن می شود. لذا باید در تشخیص بیماری های مولار، با توجه به مقاومت به شیمی درمانی، بهترین و کامل ترین رویکرد جراحی برای بیمار انجام گیرد.

زمینه و هدف تومور های اندوکرین نوعی نئوپلاسم با شیوع اندک هستند که اغلب در دستگاه گوارش، پستان و به طور نادر در گره های لنفاوی ناحیه اینگوینال دیده می شوند. گزارش مورد در این گزارش، خانم 42 ساله که با شکایت اصلی وجود توده در کشاله ران پای راست در مرداد 97 به پزشک مراجعه کرده بود، معرفی می گردد. این توده با جراحی خارج گردید و پس از نمونه برداری و انجام آزمایش، به متخصص انکولوژی ارجاع داده شد. بررسی های پاتولوژیک نشان دهنده کارسینومای متاستاتیک با منشا نامعین بودند. در رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی، تومور نورواندوکرین گرید یک با Ki 67 index=1% تشخیص داده شد. بجز سونوگرافی که نشان دهنده وجود کیست غیر سرطانی در پستان چپ بود، بقیه بررسی های خونی و تصویر برداری مشکل خاصی نداشتند. با توجه به اینکه این تومور بدون درگیری سایر اندام ها و به طور اولیه در گره لنفاوی ناحیه اینگوینال به وجود آمده بود و بعد از خارج سازی توده وضعیت بیمار، پایدار گزارش شد، درمان خاصی صورت نگرفت و فقط پیگیری برای بیمار انجام پذیرفت. نتیجه گیری به دلیل شیوع پایین تومور های نورواندوکرین و شباهت بالینی به سایر موارد، بررسی های کلینیکی دقیق به خصوص انجام رنگ آمیزی های اختصاصی، می تواند به تشخیص درست تومورهای نورواندوکرین کمک کند.

زمینه و هدف: هدف از مطالعه فوق ارزیابی صحت بیوپسی غده لنفاوی نگهبان به وسیله تزریق ایزوسولفان بلو با حذف تزریق همزمان رادیوایزوتوپ در اطراف ملانوم بدخیم اندام تحتانی است.روش بررسی: 30 بیمار مبتلا به ملانوم بدخیم اندام تحتانی مرحله یک و دو که در سال های 1382 تا 1385 جهت جراحی رادیکال ارجاع شدند وارد مطالعه شدند. تشخیص بیماری در کلیه بیماران با بیوپسی ضایعه اثبات شد و ضخامت ضایعه در اغلب بیماران بین یک تا چهار میلی متر بود. بیماران عاری از هر نوع درگیری غدد لنفاوی و یا متاستاز دوردست بودند. بیوپسی غده لنفاوی نگهبان با تزریق ایزوسولفان بلو Patnet Blue Dye (P.B.D) در اطراف ضایعه یا اسکار بیوپسی انجام شد و بلافاصله پس از یافتن غدد لنفاوی نگهبان، دیسکسیون کامل غدد لنفاوی کشاله ران انجام شد. غده لنفاوی نگهبان در کلیه بیماران یافت شد و به وسیله رنگ آمیزی هماتوکسیسین- ائوزین و بررسی ایمنوهیستوشیمی ارزیابی گردید.یافته ها: کلا 48 غده لنفاوی نگهبان و 195 غده لنفاوی غیر نگهبان برداشته شد که از این تعداد 19 غده لنفاوی نگهبان در 13 (47%) بیمار متاستاتیک بودند. در این بیماران سایر غدد لنفاوی کشاله ران نیز درگیری داشتند. در 17 بیمار باقیمانده هم غده لنفاوی نگهبان و هم غدد لنفاوی کشاله ران عاری از بیماری بودند.نتیجه گیری: به نظر می رسد کاربرد ایزوسولفان بلو به تنهایی برای یافتن غده لنفاوی نگهبان کشاله ران در ملانوم های بدخیم اندام تحتانی کافی باشد.

زمینه و اهداف: درگیری گره های لنفاوی مهمترین عامل پروگنوستیک در سرطان پستان می باشد و در انتخاب نوع درمان سیستمیک مهم است. آگاهی از درگیری یا عدم درگیری گره های لنفاوی مهمترین مستلزم تشریح گره های لنفاوی زیر بغل است. c-erb B-2 یک انکوپروتئین غشایی است که HER2/neu نامیده میشود و اساسا در سرطان پستان بروز می کند ولی الزاما درهمه موارد سرطان پستان دیده نمیشود.می خواهیم ببینیم بین درگیری گره های لنفاوی زیر بغل و مثبت شدن c-erb B-2 ارتباطی وجود دارد؟ اگر ارتباطی وجود دارد؛ می توان از آن بعنوان یک مارکر بیولوژیک برای پی بردن به وضعیت گره های لنفاوی و تعیین پروگنوز استفاده کرد، قبل از آنکه احتیاج به تشریح گره های لنفاوی زیر بغل باشد.روش بررسی: در این تحقیق روی 90 مورد سرطان پستان بلوکهای پارافینی تهیه و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای انکوپروتئین c-erb B-2 با روش Biotin-Avidin Peroxidase Complex صورت گرفت و نتایج با و استفاده از آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از 90 مورد، 85 مورد (%94.4) سرطان داکتال مهاجم، 2 مورد (%2.2) سرطان لوبولر مهاجم، 2 مورد (%2.2) سرطان موسینی و 1 مورد (%1.1) سرطان نوع مدولری بودند. از میان 90 مورد، در 54 مورد ماستکتومی همراه با تشریح گره لنفاوی زیر بغل وجود داشت که 39 مورد درگیری گره لنفاوی داشتند و 15 مورد نداشتند. کلا %40 موارد برای c-erb B-2 مثبت بودند. بین بالا بودن درجه بدخیمی و مثبت شدن c-erb B-2 ارتباط مستقیم وجود داشت (P=0.041). بین درگیری غدد لنفاوی و یا تعداد گره های لنفاوی درگیر و c-erb B-2 ارتباط معنی داری وجود نداشت (P=0.98).نتیجه گیری: ارتباطی بین درگیری گره های لنفاوی و مثبت شدن c-erb B-2 وجود ندارد و نمی توان از آن به عنوان یک مارکر بیولوژیک برای تعیین درگیری گره های لنفاوی استفاده کرد. لذا در تعیین پروگنوز و تصمیم گیری برای شروع یا عدم شروع درمان سیستمیک جایگزین تشریح گره های لنفاوی زیر بغل نمی باشد. مثبت بودن پروتوانکوزن c-erb B-2 صرفا یک عامل پروگنوستیکی و انتخاب پروتکل درمانی خاصی را شامل میشود.